จอย ศิริลักษณ์ ผ่องโชค อดีตนักแสดงสาวเจ้าบทบาท สาวน้อยคาเฟ่ในตำนาน ที่วันนี้เธอจะมาเผยถึงสาเหตุที่ห่างหายจากวงการไป

นานถึง 8 ปี ในรายการ ในตอนที่กำลังดัง จู่ๆก็เฟดออกมาจากวงการเลยเกิดอะไรขึ้น จอย : ก็มีเรื่องราวหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้น เราทำงาน

ก็ใช้ความจริงใจนำหน้า อะไรที่เรามีความสุขเราทำเต็มที่ แต่พอตอนนั้นเรามีความคิดว่าไม่ใช่แล้ว เราไม่มีความสุขกับที่ตรงนี้ ประกอบกับว่า

เรามาพอใจอย่างอื่นรอบข้างเรา ตอนที่ผ่านมาตั้งแต่เล็ก เราเข้าวงการมาตั้งแต่อายุ 7 ขวบ เราอยู่ที่ตรงนี้มานานมาก กระทั่งวันหนึ่งเราคิดว่า

มีอะไรอีกมั้ยที่เราอยากได้ทำ เลยมีความรู้สึกว่าเราน่าจะมีเวลาทำอะไรให้สังคมบ้างในเชิงของนักแสดงก็ได้ทำอะไรเพื่อสังคมอยู่แล้ว แต่มันก็แค่ด้านหนึ่ง

แต่หากว่ามีโอกาสเราก็ต้องการจะทำเต็มที่ เต็มตัว มุมหนึ่งเราก็รู้สึกว่าเราได้ตอบแทนคนที่เค้าชื่นชอบเราด้วย มันน่าจะเป็นตอนที่เราต้องการจะทำอะไรก็ทำ

ที่ผ่านมาทั้งหมดตั้งแต่เด็กจนถึงโตกระทั่งเป็นที่รู้จักอะไรที่เราพลาดไป เป็นยังมีอะไรที่ขาดอีก ที่ยังไม่ได้ทำ มีอะไรที่ต้องการเรียนอีก อยากรู้อีก เราก็

เลยสนใจประเด็นนั้น รวมทั้งไปทำ จัดเวลาตัวเองใหม่ เวลาที่ตกลงใจออกมาจากวงการจะเป็นตอนๆพีคๆเป็นนางเอกอันดับต้นๆเหมือนกัน จอย : เรารู้ข้อดี

ข้อเด่นและก็ข้อด้อยของตน เพราะฉะนั้นในเวลาที่เราจะรับปากทำงานหนึ่งชิ้นเราต้องรู้ว่าเราเต็มที่ได้ดีมากแค่ไหน เราต้องประเมินว่าคนที่เค้าอยากให้เรา

ไปทำงานเค้าคาดหวังแค่ไหน เราทำเป็นใกล้เคียงกับที่เค้าคาดหวังมั้ย งานในวงการเราทำกันเป็นกรุ๊ปใหญ่มาก ทุกอย่างมันต้องพร้อม ที่ผ่านมาหาย

ไปแทบจะ 8 ปี เราก็ไปทำเรื่องราวนู้นนี้ของเรา ก็มีโผล่มาบ้าง ในตอนนี้มีผู้ชายคนหนึ่งมาดูแลหัวใจเกือบ 10 ปีแล้ว ในตอนนั้นที่คบกันยังทำงานในวงการ

บันเทิงอยู่หรือไม่ จอย : ในตอนนั้นเรื่องตลาดอารมณ์ น่าจะเป็นเรื่องในที่สุดที่ฝากผลงานเอาไว้ไปเจอะกันได้ยังไง เค้าไม่ได้อยู่ในวงการบันเทิงใช่มั้ย

จอย : ไม่ใช่คนในวงการค่ะ เค้าเรียกว่าคนจะมาเจอกันมันคงจะมีบุญวาสนาต่อกัน ก็จะต้องมาในจังหวะที่ถูกที่ ถูกเวลา เริ่มต้นก็ไม่คิดว่าจะพัฒนาความสัมพันธ์แบบนี้

ทุกอย่างมันเป็นไปตามธรรมชาติ อาจจะถูกจริตซึ่งกันและกันอะไรในตัวเค้าที่ทำให้พี่จอยคบมาได้ถึง 10 ปี จอย : มีความเป็นผู้ใหญ่ ทำให้เราเติบโตขึ้นใน

ด้านของความคิด แต่จุดเริ่มต้นจริงๆเป็นเรื่องของการให้เกียรติและให้ความเคารพกับพ่อ แม่ของเรา พอต่อๆมาไม่ว่าเราจะทำอะไรเค้าก็จะส่งเสริม สนับสนุน อวยพรกันทุกวัน