หญิงสาวคนนี้มีชื่อว่าน้องแตงโม อาศัยอยู่กับคุณแม่ 2 คน ส่วนคุณพ่อได้จากโลกนี้ไปไปตั้งแต่ที่เธออายุเพียงแค่ 1 ขวบ ด้วยอุบัติแต่พวกเขาไม่เคยได้รับการช่วยเหลือจาก พรบ. คุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถเลย

เมื่อย้อนกลับไปในวัยเด็กคุณแม่มักจะพาน้องแตงโมไปผูกเปลไว้ที่ไร่อ้อย ก็เลยทำให้เธอนั้น เติบโตมากับงานรับจ้าง และก็เธอเองก็เริ่มช่วยแม่ทำงานปลูกอ้อย ตัดอ้อย รับจากปลูก และแบกมันสำปะหลัง ถึงแม้ว่าคุณจะเป็นผู้หญิงที่ตัวเล็กก็ตาม แต่ว่าเธอก็เป็นเด็กที่สู้ชีวิต มาโดยตลอด แม้มีปัญหาสุขภาพรบกวนอยู่บ่อยๆ

ด้วยความสองแม่ลูกมีฐานนะยากจน ชีวิตการเป็นอยู่ก็ไม่ค่อยจะสู้ดีนัก จะต้องอาศัยอยู่บ้านจากเศษไม้ข้างหลังเก่า แล้วก็จะใช้ป้ายโฆษณาที่เก็บมาได้ทำเป็นที่กันแดด กันฝน ไม่มีแม้กระทั่งน้ำประปาไว้ใช้ทำกินได้ ก็จะต้องออกไปซื้อน้ำถังละ 5 บาท เพื่อใช้ในการหุงข้าว ทำอาหารและก็ดื่ม

เนื่องจากน้ำประปาที่หมู่บ้านจัดสรรให้มีกลิ่นตะกอน และมีสีแดงขุ่น ก็เลยไม่สามารถนำมาหุงข้าวกินได้ และยังบอกอีกว่าที่อยู่ปัจจุบันเป็นของคนอื่น แล้วก็มีแพลนว่าเขาจะสร้างบ้านอีก

น้องแตงโมงจึงมีความฝันที่จะก็บเงินสร้างบ้านเป็นของตัวเอง เพื่อที่จะมิได้ไปรบกวนใครอีก และอีกหนึ่งความฝันคืออยากเป็นดีเจจัดรายการวิทยุ เพราะแม่ชอบฟัง